[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zastanawiać się, myśleć... Ona po prostu była tam, była
z nim całą sobą, była jedynie i wyłącznie po to, aby
czuć i pragnąć. Magiczne siły, jakie opanowały ją tej
niezwykłej nocy, nie pozwalały na nic więcej. Na żadną
rezerwę, ostrożność, rozsądek. Pozwalały tylko na
miłość, jemu, mężczyznie i jej, kobiecie. To wszystko.
wykonanie - Irena
scandalous
127
Oriel z wolna dopłynęła do brzegu. Idąc do
prowadzÄ…cych od dna ku skrajowi basenu kamiennych
stopniach, bez odrobiny zawstydzenia zaczęła uwalniać
się od tej problematycznej osłony, jaką dawała jej
woda. Tak. Oriel nie wstydziła się w tym momencie ani
nagości, ani swych małych piersi czy wąskich bioder,
Blaize bezszelestnie, jak nocny duch, ruszył w jej
stronę. W świetle księżyca mogła wyraznie zobaczyć
jego twarz, mocne, emanujące klasycznym pięknem
i siłą, męskie rysy. Tylko oczy kryły się w cieniu i nie
pozwalały Oriel odczytać myśli Blaize'a, jego zamiarów,
intencji.
Odrzuciła do tyłu mokre włosy i zaczęła iść mu
naprzeciw. Szła powoli, krok za krokiem, w pełnej
krasie swej całkowitej nagości, kierowana dojrzałym,
nieodpartym przeświadczeniem, że tej nocy powinno
stać się wszystko, co może, nie, co musi się stać! Niech
się stanie, choćby jutro miała tego żałować. Nieważne.
Dziś nic jej nie powstrzyma. Ma przecież przed sobą
ukochanego mężczyznę. Stoi przed nim naga, sprag
niona, uległa...
Blaize zatrzymał się. Czekał, aż Oriel podejdzie do
niego. Sycił wzrok niepowtarzalnym wdziękiem jej
osrebrzonego księżycem ciała: prężnością piersi,
szczupłością talii, smukłością nóg. Patrzył na nią
rozpromienionymi oczyma. Podeszła bardzo blisko,
wypowiedziała półgłosem jego imię. Delikatnie musnął
palcem jej usta, a potem objÄ…Å‚ jÄ… za szyjÄ™ i przyciÄ…gnÄ…Å‚
do siebie.
Zabiło jej serce. Jego ciało było niezwykle gorące
i nienaturalnie spięte. Czy to pożądanie? Chciała
wierzyć, że tak, lecz instynkt sygnalizował jej niejasno
jakieś niebezpieczeństwo, budził niepewność. Spojrzała
Blaize'owi w oczy. Trudno było nazwać, określić
odbijające się w nich emocje. Czy zaniepokoiło ją to?
Być może. Ale tylko do chwili pierwszego pocałunku.
wykonanie - Irena
scandalous
128
CzujÄ…c dotyk ust Blaize'a na swoich wargach, Oriel
bez zahamowań poddała się fali przepełniającej ją
namiętności. To wszystko, czego nie odważyła się
nigdy dotąd dać żadnemu mężczyznie, z całego serca
ofiarowała jemu. I jej dar został przyjęty. Dziko,
zachłannie. To nie był czas na delikatne pieszczoty, na
łagodne czułości. Nadeszła pora gwałtownego za
spokojenia głodu, jaki trawił ich oboje przez ostatnie
dni, być może już od momentu poznania. Dlatego
pocałunki były gorące i namiętne aż do bólu, a uściski
miały moc i sprężystość stali.
Kiedy dłoń Blaize'a odnalazła delikatną wypukłość
jej biustu, Oriel wstrzymała oddech. Kiedy Blaize
pochylił się i chwycił ustami jędrae, stwardniałe
z pożądania zwieńczenie jej piersi, wydała zdławiony,
przesycony rozkoszą jęk. Oriel poczuła, że całe jej
ciało, każdą jego komórkę, przenika niczym ognista
strzała jakiś słodki ból, przeradzający się stopniowo
w najwyższą błogość, rozkosz, szczęście - i w bez
względną, bezgraniczną zależność od dłoni i ust Blaize'a,
od jego cudownych pieszczot. Oszołomiona, pół
przytomna, zupełnie zatraciła się w miłosnym transie.
Zwiat przestał dla niej istnieć. Był tylko on, ona i ich
wzajemne, bezbrzeżne pożądanie.
Nieoczekiwanie, Blaize wyprostował się jednak,
odsunął. Z wysiłkiem unosząc przymknięte dotąd
powieki popatrzyła na niego. Jej spojrzenie wyrażało
niemy, ale stanowczy protest, wyczekiwanie, zaniepo
kojenie...
- Jesteś piękna jak rusałka, Oriel - odezwał się
zdławionym głosem. -Wiesz, wodna nimfa, oczekująca
w jakimś dzikim miejscu na zabłąkanego mężczyznę.
Wzbudza jego pożądanie i sama go pożąda, ale
zaspokojona, traci dla swego kochanka zainteresowanie
i czeka na nowych. A on? On pragnie tylko jej,
przestają go obchodzić inne, zwyczajne kobiety. Oriel,
wykonanie - Irena
scandalous
129
ty jesteś taką rusałką. Wcześniej rzucałaś czary na
[ Pobierz całość w formacie PDF ]